Bakıpta görmemek gibi birşey...

              Bakmakla görmek arasındaki fark yaşamın bize kattığı değerlerle anlamlanır.Bunu bir nesneye,bir canlıya yada bir mekana bakarken sadece somut olarak görmek varken birde ruhuna bakıp görebilmek vardır.Fotoğraf çeken yada bir sanatla uğraşan insanlar bunun en güzel örneğini sergiler.Herkes o çiçekteki duyguyu yakalayamaz.Herkes o taşa bu kadar anlam yükleyemez.Ama fotoğrafçı insan gelir ve doğayla bütünlüğünü yakalar.Bir ressam gelir o çiçekteki ruhu yansıtır.O bakışlardaki anlam çok değerlidir...Herşeyin hayatta bir yeri vardır.Herşey mana içerisindedir.Bunu görmek başka bir inceliktir.  
              Bu bakış açısını  'insanları tanımak' olarak da yorumlayabiliriz.Ne yaşadığını bilemeden yargıladığımız insanlar vardır.Dış görünüşüne göre değerlendirdiğimiz insanlar... Bunlara karşıda hep bir bakar görmez durumundayız.Keşke bir resme bakar gibi olsaydık.O taşa anlam yüklemek gibi bir mana olsaydı insanları tanımak.O zaman herşey daha mı kolay olurdu bilemiyorum ama en azından görmesekte bakmaya değer saysaydık herkesi. 
             Birgün gelir kör oluruz bir gün gelir sağır.Birgün gelir kalpsiz...Herşey bu kadarla biter, yitip gider bizden...